Zebra's en zandduinen

Via een lange hobbelige en zeer stoffige weg bereiken we einde van de middag Sesriem, de toegangspoort tot waarschijnlijk de meest bezochte plek in Namibië, de Sossusvlei.
Van veraf zagen we de roze zandduinen al liggen.
We komen einde van de middag aan, de perfecte tijd om de Elim-dune te beklimmen en vanaf het hoogste punt naar een prachtige zonsondergang te kijken... Schitterend!
Ons romantische momentje werd een tikje verstoord door een Chinese dame die (heel lief) aanbood een foto van ons te maken. Minder grappig was dat ze daar vervolgens niet meer mee ophield... We hebben nu minstens 40 foto's van Guido en Linda op een zandduin.
De volgende ochtend staan we vroeg (nog vroeger dan 'normaal' deze vakantie, en normaal is rond 6 uur!) op, 4.45, we willen de zonsopkomst vanaf dune 45 zien. In het donker met een thermoskan koffie sturen we de 45km (vandaar de naam dune45) naar de duin. We zijn op dit vroege tijdstip niet eens de eerste.
We klimmen en klimmen en klimmen... Het uitzicht is fantastisch! Helaas is het bewolkt en zien we de zon niet opkomen, maar wat een kleuren en wat een ruimte.
Nadat we als 2 blije kleuters naar beneden zijn gehuppeld (een stuk sneller dan het geploeter naar boven) doen we een ontbijtje en gaan dan over het 4x4-pad de laatste 5 km naar de sossusvlei. Spannend! Ons bakkie slipt en graaft maar we komen zonder problemen op bestemming.
Wat mooi... Een lege vlakte met overal om ons heen enorme zandduinen, in allerlei kleuren roze, rood en oranje...
De deadvlei is nog mooier. Hier staan stokoude dode bomen die bewaard zijn gebleven in de droge lucht... Alsof we op een andere planeet zijn!!

De volgende dag reizen we door naar het Naukluft national park. Hier is het een stuk groener en begroeider dan wat we tot nu toe gezien hebben. Eenmaal aangekomen doen we eerst een grote schoonmaak. Overal is zand!! We mesten de camper uit, luchten de bedden en stoppen onszelf onder de douche :-)
We maken Afrikaans bonenpotje terwijl onze buren op de camping worden belaagd door een paar brutale baboons. Wij stoppen ons afval achter slot en grendel en gaan vroeg slapen. Morgen staat de waterklooftrail op het programma!

We worden vroeg wakker door geluid buiten, het is die boeven van bavianen gewoon gelukt het slot te openen en de grote steen die voor de kast met de afvalbak lag weg te schuiven. Luidruchtigmdoenmze zich te goed aan ons afval!

De trail is mooi! Het begint in een heel waterrijk deel van het park. We moeten kleine riviertjes over, komen langs een paar kleine pools met heerlijk fris water en zien stokstaartjes! Verderop lopen we een stuk door een rivierbedding, net als we dit zat beginnen te worden gaan we klimmen, bovenop de berg hebben we prachtig uitzicht op het natuurgebied. Als we over het plateau lopen staan we opeens oog in oog met eenmkudde zebra's! Ze kijken ons verschrikt aan en rennen een stukje weg. Met ingehouden adem staan wij te kijken hoe de zebra's van een afstandje naar ons terugkijken.... Wat is de natuur toch mooi.
De laatste paar van de in totaal 17km hebben we het zwaar, onze voeten doen zeer en we hebben dorst. Moe maar voldaan komen we langs de bar van de camping waar 2 goed gemutste Namibiërs ons water en bier geven en ons laten zien hoe een Afrikaan danst op echte Afrikaanse muziek.