Oorbellen oesters en champagne in Swakopmund

Na al het natuurschoon was het nu tijd voor een paar dagen bewoonde wereld. We zijn in Swakopmund, het Duitse 'Saint Tropez' van Namibië.
De weg hier naartoe was lang en hobbelig. Alleen maar gravel!
Het laatste stuk gaat door alleen maar eindeloze zandduinen, heel bizar wanneer je dan opeens de oceaan ziet.
Het stadje voelt heel knus en cosy aan. Overal zie je de Duitse invloeden. Er is een konditorei, je ziet Duitse architectuur en je wordt hier eerder in het Duits dan in het Engels of Afrikaans aangesproken.

Gister deden we een 'living desert' tour. Onder leiding van gids Tommy gaan we met jeeps de woestijn in op zoek naar leven. En dat is er genoeg!
We hadden al een paar keer tegen elkaar gezegd: 'hier kan toch niets leven!?' Jawel dus.
Vrijwel meteen zagen we onze eerste slang, niet groot wel griezelig. Linda's wens een kameleon te zien ging in vervulling! (Ik mocht hem zelfs even in mijn hand houden!) we zagen een hagedis, een skink, een gekko, een zwarte weduwe en Linda kreeg een desert-oorbel. Tommy de gids en entertainer (vooral de dames in de groep kregen veel aandacht, de oude snoeperd) had een gekko gevonden, die nogal bijterig was. Hij legde uit dat het beestje zo sterk in zijn kaken was dat hij zichzelf makkelijk ergens in vast kon bijten en dan zou kunnen blijven hangen... Dus... oor van Linda, bijtgrage gekko... Je ziet het voor je!?

Verder slijten we de dag met rondstruinen door het stadje, we kopen veel te dure souvenirs voor in onze kerstboom (we nemen van elke reis iets mee wat thuis in de kerstboom komt, zodat we als we straks oud zijn een kerstboom vol herinneringen hebben) bij een man van de Nama-stam die ons zijn ingewikkelde klik-taal laat horen en sluiten weer een fantastische dsg af met een braaij bij onze camper.

Vanmorgen stond de ocean-Tour op ons programma. Met een catamaran gaan we de oceaan op. Vrijwel direct krijgen we bezoek van Bo de zeerob. Hij komt om vis schooien. We mogen hem allebei even aaien en een visje voeren. Ook zijn er pelikanen die komen kijken aan boord of er nog iets te halen valt. We zien dolfijnen en een maanvis. Geweldig!
Om het feest compleet te maken sluit de tour af met champagne en oesters....! Wat is Namibië een fantastisch land!

'S middags bezoeken we nog het slangen-dierentuintje in Swakop, om Guido's tot nu toe onbevredigde slangen-fascinatie te bevredigen. Kunnen we afvinken, is gelukt! Het was een heel klein houtje-touwtje-parkje (zou in Nederland absoluut verboden zijn, alle hokken gewoon met een klein schuifslotje te openen, ook door de gasten... en ook die van de dodelijkste slangen!)
We zien pofadders (dodelijk) en zwarte mamba's (ook dodelijk)
Linda wil op het einde een foto maken van een gekkootje, waarop de man van het park het beest mee naar buiten neemt zodat er beter licht is om te fotograferen. Linda bedankt hem uitvoerig en vraagt hem (wel met een serieuze blik, maar uiteraard voor de grap...!) of hij ook even de zwarte mamba mee naar buiten wil nemen voor een foto. Voordat we kunnen uitleggen dat het echt een grap was heeft de beste man zijn hoofd in het hok en pakt een van de zwarte mamba's op!! Een beet van dit beest en je bent gewoon morsdood binnen 16 uur. Gelukkig snapte hij uiteindelijk dat we dit niet echt heus wilden en deed de kooi weer dicht (the snakte is used to people, he won't bite)